başkasına göre hareket etmenin bin türlü hali var: ‘iyilik’ yapmak, ‘kötülük’ yapmak, kendini savunmak, onay ya da ilgi devşirmek.. açıkça ya da örtük bir şekilde ‘önce sen sonra ben’ demek.
ister o’ndan kork, ister o’nu arzu et, ister o’nun üstüne bas, ister o’na ‘destek’ ol, ister o’ndan alacaklı ol, ister o’na sürekli vermek zorunda hisset…
bütün bu denklemlerde başkasını kendinden öne koymuş oluyorsun ve hal böyleyken senin eylemlerini başkasının durduğu/durmadığı yer belirliyor.
özkeşif 